อึดอัดกับพ่อแม่

ก่อนอื่นขอแนะนำตัวก่อนนะคะ เราชื่อพลอยค่ะเรามีเรื่องอยากจะระบายม๊ากมากค่ะ มันอึดอัดเกินทน คือเราเป็นโรคแพนิคเราเป็นมา2ปีกว่าแล้วแต่เพิ่งเริ่มรักษาจริงจังเมื่อเดือนตุลาคมที่ผ่านมา เราแอบไปหาหมอเองค่ะให้แฟนพาไป อาการของโรคที่เราเป็นคือกลัวการไปไหนมาไหนคนเดียว ต้องบอกก่อนนะคะว่านิสัยส่วนตัวเราจะเป็นคนไม่ค่อยพูด เวลาใครว่าอะไรก็มักจะเก็บไว้ไม่ค่อยตอบโต้ ที่เราบอกว่าเราแอบไปหาหมอคือพ่อแม่เราไม่รู้ เพราะเราต้องรักษากับจิตแพทย์เรากลัวพ่อแม่เราไม่เข้าใจคิดว่าลูกเป็นบ้าเราเลยไม่บอก แต่แล้วเราก็ไม่รู้จะเก็บไว้ทำไมเมื่อวานเราจึงตัดสินใจบอกเค้าค่ะ เราเริ่มโดยการเปิดgoogleให้แม่เราดูก่อนและตามด้วยยูทูป แม่เราบอกว่าไม่มีหรอกไอ้โรคแบบเนี้ยอาการตกใจใครๆเค้าก็เป็นกัน เมื่อก่อนแม่ก็เคยเป็น เราเลยบอกว่าแม่ไม่ได้เป็นแม่ไม่รู้หรอกแม่จะเข้าใจได้ไง เรากับแม่ก็เถียงกัน สรุปแม่เราบอกว่าเราเป็นบ้า อึ้งเลยค่ะ เค้าบอกอย่าไปหาหมอนะจิตเวชหน่ะใครๆก็รู้ว่าคนที่ไปรักษาจิตเวชก็มีแต่คนบ้าทั้งนั้นแหละ. เราเสียใจมากเลยเราเงียบไม่พูดอะไรและบอกกับตัวเองว่าจะไม่พูดเรื่องนี้อีกและก็จะยังคงรักษาต่อจนหายเป็นปกติ เพื่อนๆที่เข้ามาอ่านบางคนที่ไม่ได้เป็นโรคนี้อาจไม่เข้าใจ แต่เราเชื่อว่าคนที่เป็นเข้าใจแน่นอน ขอบคุณมากๆเลยค่ะ สำหรับเพื่อนคนไหนที่เจอปัญหาเดียวกันเข้ามาแชร์ได้นะคะ